„Przyjdź z pokłonem ludu Boży,
 przyjdź ze śpiewem, ludu święty,  
sław Jezusa swego Zbawcę,
 wspaniałego Króla Chwały.”
 

Wielka Sobota jest potrzebna, ponieważ bez niej nie można dobrze pojąć tego, co się wydarzyło w Wielki Piątek. Bez niej nie sposób właściwie przeżyć tego, co się wydarzyło „trzeciego dnia”. Ten „dzień wyciszenia”, „dzień żałoby”, jest dniem cierpliwości, dniem umacniania wiary.
 
Wielka Sobota to czas najintymniejszej w dziejach świata rozmowy Boga z grzesznikami. W tej rozmowie dominuje w nas pokorny ton: świadomość własnej bezsilności, w którą wszedł Syn Boga – umierając na krzyżu, zasypiając snem śmierci i nawiedzając Otchłań, dotąd pogrążoną w bezmiernym osamotnieniu.
o. Wojciech Jędrzejewski OP, „Oremus” Wielki Post 2009, s.

1 2 ►