Aktualności

PODĄŻAJMY  RAZEM  W  NADZIEI”

List pasterski Metropolity Lubelskiego na Wielki Post 2025 r.

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

„Z pokutnym znakiem popiołu na głowie, z wiarą i nadzieją rozpoczynamy doroczną pielgrzymkę Wielkiego Postu. Kościół, matka i nauczycielka, zaprasza nas do przygotowania naszych serc i otwarcia się na Bożą łaskę, abyśmy mogli z wielką radością świętować paschalny triumf Chrystusa Pana nad grzechem i śmiercią”. Tymi słowami rozpoczął Papież Franciszek swoje orędzie na Wielki Post, zatytułowane „Podążajmy razem w nadziei”.

Dziękujemy Ojcu Świętemu za jego krzepiące słowo. Nasze myśli biegną do Rzymu, do Polikliniki Gemelli, gdzie papież Franciszek jednoczy się z Chrystusem cierpiącym za zbawienie świata. Tak często prosił nas o modlitwę i nieustannie modlił się za nami. Nie bądźmy mu dłużni. Razem z całym Kościołem módlmy się do Ojca w niebie, by obdarzył go zdrowiem i potrzebnymi łaskami. Niech umocniony obecnością Ducha Świętego trwa w niezachwianej wierze i nadziei, a nam wszystkim daje przykład cierpliwego niesienia krzyża z Chrystusem, który za nas umarł i dla nas zmartwychwstał.

Oręż Słowa Bożego

Dzisiejsza liturgia słowa ostrzega nas, abyśmy nie zmarnowali czasu łaski i miłosierdzia, jakim jest Wielki Post. Zachęca do wybierania dobra, a przeciwstawiania się złu. Ostrzega, abyśmy nie ulegali podszeptom szatana, lecz zdecydowanie podejmowali walkę ze złem i z pokusami – tak jak Chrystus, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia, że był na pustyni kuszony przez diabła.

Staje przed nami nasz Zbawiciel, Syn Boży, który stał się człowiekiem i był do nas podobny we wszystkim, oprócz grzechu. Dzielił z nami doświadczenie trudu i cierpienia, zechciał także doświadczyć pokusy, przez co nam pokazał, że trzeba walczyć i można zwyciężyć. W pełnych symboliki obrazach Ewangelista ukazuje starcie Chrystusa z kusicielem. Z tej walki Kuszony wychodzi zwycięsko. Orężem, którym się posługuje w swojej potyczce z przeciwnikiem, jest słowo Boże, zapisane w Piśmie Świętym. Swoim przykładem zachęca nas, abyśmy sięgali do tego zbawczego arsenału.

I mówi: Gdy staniesz na rozdrożu i nie będziesz wiedział, dokąd iść, a twoje zmęczone serce ogarną propozycje pozornie nie do odparcia, w których zabrzmi nuta fałszywego przyjaciela, wtedy otwórz Ewangelię: bierz i czytaj! Czytaj, że nie każdy głód da się nasycić ziemskim chlebem i nie wszystkie pragnienia można zaspokoić doczesnym napojem.

Czytaj, że nie warto ryzykować życia, uczciwości, wiary i godności chrześcijanina dla pustego efektu i poklasku tłumu. Czytaj, że choćby ci obiecywano władzę i wszystkie skarby ziemi, nie skłaniaj głowy przed bożkami tego świata, które nie są w stanie spełnić swoich obietnic. Radząc się Ewangelii, sięgasz po radę samego Chrystusa, który na Górze Kuszenia zawstydził przeciwnika i odniósł zwycięstwo.

Rok Jubileuszy

W orędziu na Wielki Post papież Franciszek pisze, że każdy z nas powinien zadać sobie kilka pytań: „Czy mam w sobie przekonanie, że Bóg przebacza moje grzechy? A może zachowuję się tak, jakbym mógł zbawić się sam? Czy pragnę zbawienia i wzywam Bożej pomocy, aby go dostąpić? Czy konkretnie żyję nadzieją, która pomaga mi odczytywać wydarzenia historii i pobudza mnie do zaangażowania się na rzecz sprawiedliwości, braterstwa, troski o wspólny dom, dbając o to, by nikt nie został pozostawiony samemu sobie?”

W samym centrum Roku Jubileuszowego przypada ważna dla wszystkich chrześcijan rocznica. Dwudziestego maja tego roku upłynie 1700 lat od pierwszego soboru powszechnego w Nicei. Celem tego zgromadzenia biskupów było zachowanie jedności w obliczu błędów Ariusza i jego zwolenników. Zaprzeczali oni pełnej boskości Chrystusa i jego jedności w istocie z Ojcem.

Efektem dyskusji soborowych było zatwierdzenie Symbolu Wiary, który do dziś wyznajemy w niedzielnej Mszy Świętej. Sobór Nicejski był kamieniem milowym w dziejach chrześcijaństwa. Papież apeluje aby ta rocznica przyczyniła się do zjednoczenia chrześcijan. Nie możemy przestać pracować nad tym, by spełniła się modlitwa Jezusa z Wieczernika: „Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś” ( J 17, 21).

Papież ma w tej dziedzinie konkretną propozycję, związaną z rocznicą Soboru Nicejskiego. Ojcowie pierwszego Soboru dyskutowali na temat uzgodnienia wspólnej daty świętowania Wielkanocy, najważniejszego święta chrześcijan. Niestety po dziś dzień istnieją w tym względzie różnice. Papież Franciszek apeluje do wszystkich chrześcijan Wschodu i Zachodu, aby porozumieć się w tej kwestii. Wskazuje na opatrznościową okoliczność, którą jest fakt, że w Roku Jubileuszowym Wielkanoc we wszystkich wspólnotach chrześcijańskich wypada tego samego dnia. „Niech będzie to wezwaniem dla wszystkich chrześcijan Wschodu i Zachodu do podjęcia zdecydowanego kroku w kierunku jedności wokół wspólnej daty Wielkanocy” – apeluje papież.

Także w Polsce obchodzimy w tym roku piękny i ważny jubileusz: tysiąclecie pierwszej w naszych dziejach koronacji królewskiej – Bolesława Chrobrego. Ta uroczystość miała miejsce w kwietniu 1025 roku w katedrze gnieźnieńskiej. Koronacja odbywała się w tamtych czasach za zgodą papieża, wiązała się z namaszczeniem monarchy, a koronę na jego głowę nakładał biskup.

Było to ważne wydarzenie w dziejach naszej ojczyzny. Nie tylko symbolizowało pełną suwerenność polityczną kraju, lecz także było umocnieniem władzy i podniesieniem prestiżu państwa na arenie międzynarodowej. Wzmocniło dynastię Piastów i stało się punktem odniesienia dla kolejnych epok. Odegrało również wielką rolę w kształtowaniu tożsamości narodowej.

Centralnym punktem obchodów milenium będą uroczystości w Gnieźnie, które odbędą się w miejscu pierwszej koronacji w dniach 26-27 kwietnia w połączeniu z corocznymi obchodami ku czci Świętego Wojciecha, Patrona Polski. Uroczystości będą miały także charakter państwowy. Odbędzie się z tej okazji w Gnieźnie wspólne posiedzenie Sejmu i Senatu, w którym udział wezmą także Księża Biskupi.

Owoce wspólnej drogi

W październiku ubiegłego roku zakończyło się w Rzymie XVI Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Biskupów, zapoczątkowane w październiku w 2021 roku. Dokument końcowy został podpisany 26 października 2024 roku, a następnie opublikowany w wielu językach, także w języku polskim. Nosi on tytuł: Ku Kościołowi synodalnemu. Komunia, uczestnictwo i misja. Dokument podkreśla, że proces synodalny nie zamyka się, lecz wchodzi w etap realizacji.

W papieskim orędziu wielkopostnym czytamy, że w roku jubileuszowym chrześcijanie są wezwani „do pokonywania drogi wspólnie, nigdy jako samotni podróżnicy. Duch Święty pobudza nas do wychodzenia poza samych siebie, aby iść ku Bogu oraz ku braciom i siostrom, a nigdy do zamykania się w sobie. Idźmy w tym samym kierunku, do tego samego celu, z miłością i cierpliwością słuchając siebie nawzajem”.

Również w naszym Kościele lokalnym zmierzamy do zakończenia prac III Synodu Archidiecezji Lubelskiej. Gotowa jest pierwsza część dokumentu synodalnego, zawierająca podsumowanie namysłu, który wspólnie podjęliśmy. Opracowywana jest jeszcze część legislacyjna, zawierająca uporządkowane i zaktualizowane prawo diecezjalne.

Jednak najważniejszym owocem synodu ma być nowa jakość naszego życia i misji. Naszym celem wciąż pozostanie czynić Kościół domem i szkołą komunii. Nadal będzie potrzebne zaangażowanie wszystkich, aby w naszych wspólnotach każdy mógł pogłębiać więź z Chrystusem i dawać świadectwo miłości.

Kształt świata, w którym żyjemy zmienia się bardzo szybko. Jednak misja, którą powierzył nam Pan Jezus, pozostaje niezmienna. Mamy głosić, iż „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16).

Uczyńmy nasz Kościół domem gościnnym. Niech każdy, kto przez nawrócenie i miłość pragnie zbliżyć się do Boga poczuje się przyjętym i umocnionym w swych szlachetnych pragnieniach. Wyruszyliśmy we wspólną posynodalną drogę w Roku Jubileuszu jako Pielgrzymi nadziei.

Znamy cel, a w pielgrzymowaniu nie jesteśmy zdani wyłącznie na własne siły. Jako „domownicy Boga” (por. Ef 2,19) czerpiemy wytrwałość od Pana obecnego pośród nas. Wierzymy, że Jego Duch pomógł nam podczas prac synodalnych rozeznać drogę. Ten sam Duch Święty będzie nam potrzebny, aby wypracowane wskazania nie pozostały martwą literą, ale stały się inspiracją do budowania Królestwa Bożego.

Przeżywamy w tym roku jeszcze jedną ważną rocznicę – 220 lat istnienia diecezji lubelskiej. Tereny, z których powstała nasza diecezja, już od wielu stuleci były polem najpierw misji kościelnych, a następnie działalności duszpasterskiej. Mieszkańcy tych ziem od pokoleń praktykowali życie chrześcijańskie, przystępowali do sakramentów świętych, wznosili świątynie na chwałę Bożą. Nowa diecezja ogarniała więc to, co tutejsi mieszkańcy wypracowali już wcześniej w dziedzinie wiary, obyczajów, moralności i chrześcijańskiej kultury.

W granicach tworzącej się przed dwustu dwudziestu laty diecezji lubelskiej znalazła się Lubelszczyzna – wydzielona ze struktur kościelnych diecezji krakowskiej oraz Chełmszczyzna – należąca przez wieki do nieistniejącej dziś diecezji chełmskiej. Papież Pius VII wydał 23 września 1805 r. bullę erygującą diecezję lubelską (Quemadmodum Romanorum Pontificum), której katedrą stał się dawny kościół jezuitów pod wezwaniem Świętego Jana Chrzciciela i Świętego Jana Ewangelisty w Lublinie. W roku 1992 papież Jan Paweł II wprowadził nowy porządek organizacji Kościoła w Polsce, tworząc między innymi metropolię lubelską, a lubelską diecezję podniósł do rangi archidiecezji.

Niewątpliwie trudna historia narodowa, związana z powołaniem do życia diecezji lubelskiej, a następnie długie dziesięciolecia zmagań o swobodę życia religijnego, mogą być postrzegane w perspektywie duchowej jako bolesny czas próby. Opatrzność Boża wyprowadziła jednak z niej dobre duchowe owoce dla Kościoła w Lublinie. Jest on naszym domem i szkołą komunii, czyli jedności budowanej przez Ducha Świętego na fundamencie miłości Boga i człowieka.

Niech Jezus Chrystus, który jest „wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr,13,8) przewodzi nam na drogach czasu, a Najświętsza Maryja Panna, Matka Nadziei, wstawia się za nami i towarzyszy nam na wielkopostnej drodze ku radości zmartwychwstania.

Wasz biskup Stanisław


Zaproszenie na otwarcie Roku Jubileuszowego 2025

Obchody Roku Jubileuszowego rozpoczną się w Wigilię Bożego Narodzenia otwarciem Drzwi Świętych w Bazylice Świętego Piotra na Watykanie. Natomiast 29 grudnia, w Niedzielę Świętej Rodziny, papież Franciszek otworzy Drzwi Święte w Katedrze Biskupa Rzymu, w Bazylice Świętego Jana na Lateranie. Te piękne i wymowne gesty są otwarciem drzwi dla przychodzącego Chrystusa i zachętą dla wiernych do otwierania przed Nim drzwi własnego serca.

Tego samego dnia we wszystkich katedrach sprawowana będzie uroczysta Eucharystia otwierająca Rok Jubileuszowy w diecezjach. Serdecznie zapraszam kapłanów i wiernych do naszej Archikatedry, aby w łączności z Ojcem Świętym Franciszkiem wyrazić Bogu nasze jubileuszowe dziękczynienie za wielkie dzieło odkupienia dokonane przez Jezusa Chrystusa, który jest fundamentem naszej nadziei.

W niedzielę Świętej Rodziny, 29 grudnia o godzinie 18.30, zgromadzimy się w kościele Świętego Ducha (przy ul. Krakowskie Przedmieście), gdzie odbędą się obrzędy wstępne, po czym wyruszymy w procesji z krzyżem jubileuszowym do Archikatedry. Zatrzymamy się przy chrzcielnicy na obrzęd pokropienia wiernych, a następnie sprawować będziemy Jubileuszową Eucharystię.

Zgodnie z zaleceniem Penitencjarii Apostolskiej zostały wyznaczone w archidiecezji lubelskiej następujące kościoły jubileuszowe, w których wierni będą mogli uzyskać łaskę odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami. Jest ich 12:

1. Archikatedra Lubelska, Sanktuarium Matki Bożej Płaczącej.
2. Bazylika mniejsza pw. Narodzenia NMP w Chełmie, Sanktuarium Matki Bożej Chełmskiej.
3. Bazylika mniejsza, sanktuarium Świętej Anny w Lubartowie.
4. Bazylika mniejsza pw. Świętego Stanisława BM w Lublinie (oo. Dominikanie).
5. Bazylika mniejsza pw. Świętego Wojciecha BM w Wąwolnicy, Sanktuarium Matki Bożej Kębelskiej.
6. Sanktuarium Matki Bożej Kazimierskiej w Kazimierzu Dolnym.
7. Sanktuarium Matki Bożej Latyczowskiej w Lublinie
8. Sanktuarium Świętej Rodziny w Lublinie.
9. Sanktuarium Świętego Józefa w Lublinie (oo. Karmelici).
10. Kościół pw. Świętego Franciszka Ksawerego w Krasnymstawie.
11. Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Kraśniku.
12. Kościół pw. NMP Matki Kościoła w Świdniku.

Odpust jubileuszowy można uzyskać poprzez pobożne – indywidualne lub grupowe – nawiedzenie kościoła jubileuszowego i odprawienie, przez pewien czas, adoracji eucharystycznej i rozmyślania zakończonego modlitwą „Ojcze nasz”, wyznaniem wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i modlitwą do Maryi, Matki Bożej.

Ponadto łaskę odpustu zupełnego można uzyskać za pobożne uczestnictwo w misjach lub rekolekcjach, praktykę dzieł miłosierdzia i pokuty świadczącej o podjętym nawróceniu, odwiedzenie lub poświęcenie czasu chorym, więźniom, samotnym, starszym, niepełnosprawnym, powstrzymanie się w duchu pokuty przynajmniej przez jeden dzień od błahych rozrywek i od zbędnej konsumpcji, w połączeniu z jałmużną dla ubogich.

Wierni, którzy nie będą mogli uczestniczyć w uroczystych celebracjach czy pielgrzymkach z ważnych powodów (np. siostry klauzurowe, osoby starsze, chorzy, więźniowie, a także stale posługujący chorym w szpitalu lub w innych miejscach opieki), uzyskają odpust jubileuszowy na tych samych warunkach, jeżeli zjednoczą się duchowo w swoim domu, kaplicy lub tam, gdzie powstrzymuje ich przeszkoda, za pośrednictwem komunikacji medialnej z wiernymi modlącymi się pod przewodnictwem Ojca Świętego lub biskupa diecezjalnego oraz odmówią „Ojcze nasz”, wyznanie wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i inne modlitwy zgodne z intencjami Roku Świętego oraz ofiarują Bogu swoje cierpienia lub życiowe trudności.

Jubileusz Odkupienia zaznaczy się w naszej Archidiecezji ważnym wydarzeniem, jakim będzie uroczyste zakończenie III Synodu Archidiecezji Lubelskiej. Obecnie trwają prace nad ostateczną redakcją dokumentów synodalnych oraz sformułowaniem wynikających z nich przepisów prawnych. Nasz Kościół lokalny też będzie obchodził godną wspomnienia rocznicę. W dniu 23 września minie 220 lat od powstania diecezji lubelskiej, ustanowionej w 1805 r. przez papieża Piusa VII bullą Quemadmodum Romanorum Pontificum.

Zachęcam do korzystania ze szczególnego daru łaski w Roku Jubileuszowym. Wszystkim kapłanom posługującym w kościołach jubileuszowych, a zwłaszcza spowiednikom oraz wiernym, którzy nawiedzają te kościoły albo pielgrzymują duchowo, pragnąc otrzymać łaskę miłosierdzia, z serca błogosławię.

Wasz biskup Stanisław

Lublin, 21 XII 2024 r.

**************************************************

Program Fundusze Europejskie na Pomoc Żywnościową 2021-2027 to program współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus oferujący pomoc żywnościową w formie paczek lub posiłków dla osób najbardziej potrzebujących, a także możliwość udziału w tzw. działaniach towarzyszących.

Caritas Archidiecezji Lubelskiej, jako jedna z 28 Organizacji Partnerskich Regionalnych, będzie dystrybuować żywność dla około 8 000 osób i przeprowadzi minimum 36 działań towarzyszących dla około 840 osób. Dystrybucja artykułów spożywczych rozpocznie się od końca czerwca 2024 r. i będzie trwała do końca listopada 2024 r. lub do wyczerpania paczek. W ramach programu każda osoba powinna otrzymać taki sam zestaw (17 artykułów spożywczych, czyli ok. 34 kg żywności). Żywność dystrybuowana w ramach realizacji programu będzie wydawana nieodpłatnie.

Już w najbliższą środę (19 czerwca 2024 r.) o godz. 8:00 do Caritas Archidiecezji Lubelskiej przy al. Unii Lubelskiej 15 przyjedzie pierwszy transport z żywnością unijną (7 palet sera)! Kolejne transporty będę docierać sukcesywnie w następnym tygodniu. Do końca następnego tygodnia planujemy przyjęcie 126 palet żywności. Pozwoli nam to na rozpoczęcie dystrybucji paczek z pierwszymi 7 produktami.

O  PROGRAMIE

FEPŻ 2021-2027, to kontynuacja realizowanego przez Caritas Polska we współpracy z Caritas diecezjalnymi w Polsce Programu Operacyjnego Pomoc Żywnościowa 2014-2020. W ramach niego wsparcie w postaci paczek żywnościowych lub posiłków otrzymywało średnio ponad 1,3 mln odbiorców rocznie – osób i rodzin w trudnej sytuacji  życiowej, a ok. 150 tys. z nich uczestniczyło dodatkowo w różnych działaniach towarzyszących na rzecz włączenia społecznego.

12 grudnia 2022 r. Komisja Europejska zatwierdziła Program Fundusze Europejskie na Pomoc Żywnościową 2021-2027 (FEPŻ). Program będzie realizowany przez najbliższe 7 lat – do 2029 r., a jego łączny budżet to aż 583 mln EUR.

FEPŻ to jeden z programów krajowych, które będą realizowane z udziałem środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus. Za wdrażanie Programu odpowiada Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej jako Instytucja Zarządzająca (IZ).

Program FEPŻ jest współfinansowany w 90% ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus i w 10% ze środków krajowych.


CEL PROGRAMU 

Celem programu jest przeciwdziałanie deprywacji materialnej przez udzielanie pomocy żywnościowej osobom najbardziej potrzebującym oraz zapewnianie środków towarzyszących, wspierających ich włączenie społeczne.

PRZEWIDZIANE EFEKTY I REZULTATY

Zmniejszenie deprywacji materialnej osób najbardziej potrzebujących oraz ich włączenie społeczne poprzez realizację wspierających środków towarzyszących.

KWALIFIKACJA DO PROGRAMU

Od 12 lutego 2024 r. obowiązują nowe kryteria dochodowe uprawniające do korzystania z pomocy żywnościowej w ramach Programu Fundusze Europejskie na Pomoc Żywnościową 2021-2027. Z pomocy żywnościowej w ramach Podprogramu 2023 mogą skorzystać osoby i rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej, spełniające kryteria określone w art. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023 poz. 901 i 1693) i których dochód nie przekracza 265% kryterium dochodowego uprawniającego do skorzystania z pomocy społecznej, tj. 2.056,40 zł dla osoby samotnie gospodarującej i 1.590,00 zł dla osoby w rodzinie.

Skierowania mogą być wydawane do końca listopada 2024 r. i są ważne do momentu zakończenia realizacji programu tj. do 30 listopada 2024 r. W przypadku osób już zakwalifikowanych do Podprogramu 2023 przed 12 lutego 2024 r., nie jest wymagane wydanie nowego skierowania. Formularz (skierowanie) dostępny jest w Ośrodkach Pomocy Społecznej, w sekretariacie Caritas AL. (al. Unii Lubelskiej 15 w Lublinie), a także na naszej stronie internetowej www.lublin.caritas.pl

Z pomocy żywnościowej w ramach Podprogramu 2023 mogą skorzystać osoby i rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej, spełniające kryteria określone w art. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023 poz. 901 i 1693) i których dochód nie przekracza 265% kryterium dochodowego uprawniającego do skorzystania z pomocy społecznej, tj. 2.056,40 zł dla osoby samotnie gospodarującej i 1.590,00 zł dla osoby w rodzinie.

POMOC ŻYWNOŚCIOWA 

Pomoc żywnościową w ramach programu FEPŻ można otrzymać w formie paczek lub posiłków. Artykuły żywnościowe zgodne z przydziałem na osobę będą przekazywane w formie kilku paczek/wydań. Posiłki zazwyczaj odbierają osoby w kryzysie bezdomności i są wydawane przez OPL-e (organizacje charytatywne działające lokalnie i przekazujące żywność bezpośrednio do osób potrzebujących) posiadające jadłodajnie lub kuchnie.

Artykuły żywnościowe w Caritas Archidiecezji Lubelskiej będą przekazywane w okresie od końca czerwca do końca listopada 2024 r. (lub do wyczerpania produktów).

Paczka żywnościowa dla 1 osoby to minimum kilka (co najmniej trzy) artykuły spożywcze z różnych grup towarowych wydanych jednorazowo.

W ramach Podprogramu 2023 każda osoba skierowana do pomocy żywnościowej powinna otrzymać taki sam zestaw artykułów spożywczych (ok. 34 kg). Żywność dystrybuowana w ramach realizacji Podprogramu jest wydawana nieodpłatnie.

OPL-e wydające żywność nie mogą pobierać od osób skierowanych do odbioru pomocy jakichkolwiek opłat za wydawaną żywność. OPL-e nie mogę też uzależniać wydania żywności od udziału osoby uprawnionej do pomocy w działaniach towarzyszących. Odbiór pomocy żywnościowej należy potwierdzić własnoręcznym podpisem.


DZIAŁANIA TOWARZYSZĄCE

Każdy odbiorca pomocy żywnościowej w trakcie trwania Programu może skorzystać z tzw. działań towarzyszących, które są obowiązkowym elementem programu. Mają one na celu wzmacnianie samodzielności i kompetencji odbiorców pomocy żywnościowej w zakresie prowadzenia gospodarstwa domowego.

Nowością w programie jest również sposób realizacji działań towarzyszących, a więc organizowanie warsztatów i szkoleń. Do tej pory uczestnicy mogli brać udział w warsztatach ekonomicznych, kulinarnych i zdrowego żywienia. W nowym programie dopuszczony jest szerszy zakres tematyczny, obejmujący doradztwo indywidualne, rozwój umiejętności zwiększających samodzielność odbiorców końcowych oraz działania integracyjne promujące zaangażowanie odbiorców końcowych w ramach społeczności lokalnych (np. wolontariat).