Rok Kościelny nie różni się od roku obliczeniowego ilością dni. Różni go filozofia przeżywania.
Nowy rok kościelny, liturgiczny rozpoczyna się od pierwszej niedzieli Adwentu, a kończy na sobocie trzydziestego czwartego tygodnia zwykłego. Rok liturgiczny obejmuje Adwent, okres Bożego Narodzenia, czas Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego oraz najdłużej trwający okres zwykły Prze to, zawiera on całą historię odkupienia człowieka: począwszy od oczekiwania, poprzez zwiastowanie, nadejście, działalność, śmierć, powrót i, na koniec, nowe życie.
Różne okresy roku liturgicznego, zgodnie z tradycją, Kościół obchodzi przez pouczenia, modlitwy, uczynki pokutne i dzieła miłosierdzia. Na nas katolików, nasza wiara nakłada szczególne obowiązki. Daje temu wyraz Kościół w swoich dokumentach. Osobliwie, zostało to zaakcentowane w Objaśnieniu Kongregacji Nauki Wiary „DOMINUS IESUS” z dnia 6-go sierpnia 2000 r. Podstawową jednostką roku kościelnego jest dzień liturgiczny.
Każdy dzień roku liturgicznego jest uświęcony przez liturgiczne czynności wiernych, zwłaszcza przez Ofiarę Eucharystyczną i Liturgię godzin. Dzień liturgiczny trwa od północy do północy. Ważne jest wiedzieć, że obchód niedzieli i uroczystości rozpoczyna się wieczorem dnia poprzedniego.
Pierwszym historycznie dniem świątecznym chrześcijan jest niedziela, nazywana dniem Pańskim. W tym dniu Kościół obchodzi misterium paschalne, zgodnie z tradycją apostolską, wywodzącą się od samego dnia Zmartwychwstania Chrystusa.
Niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego mają pierwszeństwo przed wszystkimi świętami Pańskimi i wszystkimi uroczystościami. Uroczystości wypadające na te niedziele przenosi się na następujący po nich poniedziałek, chyba że zbieżność zachodzi w Niedzielę Palmową albo w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
W zasadzie wyklucza się wyznaczenie na niedziele innego obchodu.
Są jednak wyjątki:
W niedzielę w czasie oktawy Narodzenia Pańskiego obchodzi się święto Świętej Rodziny;
W niedzielę po Święcie Objawienia (6-go stycznia) obchodzi się święto Chrztu Pańskiego;
W niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego obchodzi się uroczystość Najświętszej Trójcy;
W ostatnią niedzielę zwykłą obchodzi się uroczystość Jezusa Chrystusa, króla Wszechświata
Obchody liturgiczne, w zależności od rangi, jaką im nadaje Kościół, dzielą się na uroczystości, święta i wspomnienia.
Uroczystości zalicza się do dni głównych. Ich obchód rozpoczyna się w dniu poprzednim od pierwszych Nieszporów.
Niektóre uroczystości rozpoczynają się Mszą wigilijną. Odprawiana jest ona wieczorem w dniu poprzedzającym uroczystość.
Obchód największych uroczystości: Zmartwychwstania i Narodzenia Pańskiego trwa przez osiem dni. Dlatego, noszą one nazwę „oktawy”
Święta obchodzi się w granicach dnia naturalnego. Przeto nie mają one pierwszych Nieszporów, chyba że wypadają w niedziele zwykłe albo w niedziele okresu Narodzenia Pańskiego.
Wspomnienia dzielą się na obowiązkowe i dowolne.
Ich obchód realizuje się zgodnie obchodem liturgicznym dnia powszedniego, wg norm zawartych w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego i do Liturgii godzin.
Wspomnienia obowiązkowe, które wypadają na dni Wielkiego Postu, można obchodzić tylko jako wspomnienia dowolne.
Jeżeli w jednym dniu wpisano w kalendarzu kilka wspomnień dowolnych, można obchodzić tylko jedno z nich, a inne się opuszcza.
W soboty zwykłe, w które nie wypada wspomnienie obowiązkowe, można obchodzić wspomnienie dowolne Najświętszej Maryi Panny.
Dni tygodnia następujące po niedzieli nazywa się dniami powszednimi. Są one obchodzone w różny sposób, zależnie od stopnia ich ważności:
Środa Popielcowa i dni Wielkiego Tygodnia od Wielkiego Poniedziałku do Wielkiego Czwartku włącznie mają pierwszeństwo przed wszystkimi innymi dniami liturgicznymi.
Dnie powszednie Adwentu od dnia 17 do dnia 24 grudnia włącznie oraz wszystkie dnie powszednie Wielkiego Postu mają pierwszeństwo przed wspomnieniami obowiązkowymi.
Inne dnie powszednie ustępują uroczystościom i świętom, a ich elementy uwzględnia się we wspomnienia.
Adwent rozpoczyna się pierwszymi Nieszporami pierwszej Niedzieli Adwentu i trwa do pierwszych Nieszporów uroczystości Narodzenia Pańskiego 25 grudnia. Zgodnie z tym, co napisano wyżej, kończy się więc wieczorem 24 grudnia. Trwa od 23 do 28 dni i obejmuje 4 kolejne niedziele.
Niedziele Adwentu mają pierwszeństwo przed wszystkimi innymi obchodami liturgicznymi, nawet tymi w randze uroczystości. Pierwsza Niedziela Adwentu przypomina nam o obietnicy powtórnego przyjścia Jezusa, druga i trzecia mówią o postaci św. Jana Chrzciciela. Ostatnia, IV Niedziela Adwentu skupia naszą uwagę na osobie Matki Bożej.
W czasie Adwentu przypada zawsze jedna uroczystość – 8 grudnia obchodzimy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Zaczyna się on od pierwszych Nieszporów uroczystości Narodzenia Pańskiego (wieczorem 24 grudnia) i trwa do niedzieli Chrztu Pańskiego, tj. niedzieli po Objawieniu Pańskim ( ŚwiętoTrzech Króli – 6-go stycznia). Jak napisano wyżej, uroczystość Narodzenia Pańskiego ma własną oktawę i trwa do 1-go stycznia.
W dzień 26 grudnia obchodzi się święto św. Szczepana, pierwszego męczennika;
27 grudnia obchodzi się święto św. Jana, Apostoła i Ewangelisty;
28 grudnia obchodzi się święto świętych Młodzianków;
Dnie od29 do 31 grudnia są dniami oktawy Narodzenia Pańskiego.
W niedzielę przypadającą w oktawie Narodzenia Pańskiego obchodzi się święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa
1-go stycznia, w ostatnim dniu oktawy, przypada uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi.
Niedziela między 2 a 5 stycznia to II Niedziela po Narodzeniu Pańskim. 6-go stycznia obchodzi się uroczystość Objawienia Pańskiego (Świeto Trzech Króli). Niedziela po tym święcie to święto Chrztu Pańskiego, które kończy okres Narodzenia Pańskiego.
Wielki Post trwa 40 dni i rozpoczyna się zawsze w Środę Popielcową. Jej data zależy od daty uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. W Środę Popielcową kapłani na znak pokuty i umartwienia posypują nasze głowy popiołem. Do dobrego przeżycia tego czasu pomagają nam modlitwa, post i jałmużna. W niedziele Wielkiego Postu odprawiane są Gorzkie Żale, a w piątki – nabożeństwa Drogi Krzyżowej. W tym okresie w liturgii nie odmawia się hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, „Ciebie, Boże, chwalimy” oraz aklamacji „Alleluja”.
Wspomnienia obowiązkowe, przypadające w czasie Wielkiego Postu, można obchodzić jedynie jako wspomnienia dowolne. W tym czasie obchodzimy ponadto:
4 marca – święto św. Kazimierza, królewicza
19 marca – uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
25 marca – uroczystość Zwiastowania Pańskiego
Do okresu Wielkiego Postu nie wlicza się sześciu niedziel, będących – jak w ciągu całego roku – bardziej radosnymi wspomnieniami Zmartwychwstania. Ostatnia niedziela Wielkiego Postu jest nazywana Niedzielą Męki Pańskiej (Niedzielą Palmową). Rozpoczyna ona okres Wielkiego Postu – czasu bezpośrednio poprzedzającego Święte Triduum Paschalne – święta wielkanocne. Wielki Post kończy się w Wielki Czwartek przed sprawowaną wieczorem Mszą Wieczerzy Pańskiej.
Rozpoczyna się ono od Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej wieczorem w Wielki Czwartek, ma swoje centrum w najbardziej uroczystej z liturgii – liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc, a kończy II Nieszporami uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.
Te trzy dni stanowią jeden wspólny obchód liturgiczny; żadna z liturgii tych dni nie kończy się błogosławieństwem czy rozesłaniem. Kościół w sposób szczególny trwa w tym czasie przy Chrystusie, kontemplując tajemnicę Jego męki, śmierci i zwycięskiego powstania z martwych. Przeto, Święta wielkanocne zaczynają się wieczorem w Wielki Czwartek.
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego jest obchodem ruchomym Wyznacza się ją na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Stanowi ona I Niedzielę Wielkanocną. Przez kolejnych 8 dni trwa oktawa uroczystości Zmartwychwstania. Jej ostatnim dniem jest II Niedziela Wielkanocna, czyli Miłosierdzia Bożego. Dni oktawy mają rangę uroczystości Pańskich.
Przez 50 dni po uroczystości Zmartwychwstania trwa Okres Wielkanocny, w którym Kościół raduje się ze zwycięstwa Chrystusa. W kościele obok ołtarza stoi paschał, baranek wielkanocny, figura Jezusa Zmartwychwstałego oraz krzyż z czerwoną stułą.
Czterdziestego dnia po Zmartwychwstaniu Pańskim, zawsze w czwartek, obchodzi się uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W Polsce od 2003 r. jest ona przeniesiona na następującą po tym czwartku niedzielę – a więc na VII Niedzielę Wielkanocną. Dni powszednie po tej uroczystości aż do następnej soboty włącznie stanowią czas przygotowania i oczekiwania na Zesłanie Ducha Świętego – Pięćdziesiątnicę. Ta uroczystość kończy Okres Wielkanocny.
Dni powszednie od poniedziałku po II Niedzieli Wielkanocnej do soboty przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego włącznie przyjmują wszystkie obchody liturgiczne wyższej rangi (wspomnienia dowolne i obowiązkowe, święta i uroczystości). W ciągu tych 50 dni radości przypada wiele ważnych świąt i uroczystości:
23 kwietnia – uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski
25 kwietnia – święto św. Marka, Ewangelisty
29 kwietnia – święto św. Katarzyny Sieneńskiej, dziewicy i doktora Kościoła, patronki Europy
3 maja – uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, głównej Patronki Polski
6 maja – święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba
8 maja – uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski
14 maja – święto św. Macieja, Apostoła
16 maja – święto św. Andrzeja Boboli, kapłana i męczennika, patrona Polski
31 maja – święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.
Oprócz okresów mających własny charakter w roku liturgicznym pozostaje 33 lub 34 tygodnie. W tym czasie obchodzi się misterium Chrystusa w jego pełni, zwłaszcza w niedziele. Okres Zwykły składa się z dwóch części: pierwsza rozpoczyna się w poniedziałek po święcie Chrztu Pańskiego i trwa do wtorku przed Środą Popielcową (obejmuje około 4-6 tygodni). Powtórnie Okres Zwykły zaczyna się w poniedziałek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego i kończy przed I Nieszporami I Niedzieli Adwentu. W ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzi się uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.
W Okresie Zwykłym obchodzi się m.in. następujące święta i uroczystości:
25 stycznia – święto Nawrócenia św. Pawła, Apostoła
2 lutego – święto Ofiarowania Pańskiego
14 lutego – święto świętych Cyryla, mnicha, i Metodego, biskupa, patronów Europy
22 lutego – święto Katedry św. Piotra, Apostoła
poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego – święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła
niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego – uroczystość Najświętszej Trójcy
czwartek po uroczystości Najświętszej Trójcy – uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
piątek po drugiej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego – uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
24 czerwca – uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela
29 czerwca – uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła
3 lipca – święto św. Tomasza, Apostoła
11 lipca – święto św. Benedykta, opata, patrona Europy
23 lipca – święto św. Brygidy, zakonnicy, patronki Europy
25 lipca – święto św. Jakuba, Apostoła
6 sierpnia – święto Przemienienia Pańskiego
9 sierpnia – święto św. Teresy Benedykty od Krzyża, dziewicy i męczennicy, patronki Europy
10 sierpnia – święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika
15 sierpnia – uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
24 sierpnia – święto św. Bartłomieja, Apostoła
26 sierpnia – uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej
8 września – święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
14 września – święto Podwyższenia Krzyża Świętego
18 września – święto św. Stanisława Kostki, zakonnika, patrona Polski
21 września – święto św. Mateusza, Apostoła i Ewangelisty
29 września – święto świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała
18 października – święto św. Łukasza, Ewangelisty
28 października – święto świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
ostatnia niedziela października – uroczystość rocznicy poświęcenia własnego kościoła
1 listopada – uroczystość Wszystkich Świętych
2 listopada – wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych
9 listopada – święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej
30 listopada – święto św. Andrzeja, Apostoła
Zgodnie z kanonem 1247 Kodeksu Prawa Kanonicznego w niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we mszy świętej oraz powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego. W Polsce świętami nakazanymi są:
Wszystkie niedziele roku
Wielkanoc (święto ruchome)
Boże Narodzenie (25 grudnia)
Objawienie Pańskie (popularnie zwane świętem Trzech Króli – 6 stycznia)
Wniebowstąpienie Pańskie (święto ruchome) – od 2003 roku uroczystość została przeniesiona na 7. Niedzielę Wielkanocną
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (popularnie znane jako Boże Ciało – święto ruchome)
Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (Nowy Rok – 1 stycznia)
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia)
PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA POD WEZWANIEM BOŻEGO CIAŁA W JÓZEFOWIE NAD WISŁĄ
24-340 Józefów nad Wisłą, ul.Powstańców 10, tel.: (081) 828 50 22
nr konta bankowego :
Bank Spółdzielczy
24 8729 0000 0000 1283 2000 0010
Rok kościelny
Rok Kościelny nie różni się od roku obliczeniowego ilością dni. Różni go filozofia przeżywania.
Nowy rok kościelny, liturgiczny rozpoczyna się od pierwszej niedzieli Adwentu, a kończy na sobocie trzydziestego czwartego tygodnia zwykłego. Rok liturgiczny obejmuje Adwent, okres Bożego Narodzenia, czas Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego oraz najdłużej trwający okres zwykły Prze to, zawiera on całą historię odkupienia człowieka: począwszy od oczekiwania, poprzez zwiastowanie, nadejście, działalność, śmierć, powrót i, na koniec, nowe życie.
Różne okresy roku liturgicznego, zgodnie z tradycją, Kościół obchodzi przez pouczenia, modlitwy, uczynki pokutne i dzieła miłosierdzia. Na nas katolików, nasza wiara nakłada szczególne obowiązki. Daje temu wyraz Kościół w swoich dokumentach. Osobliwie, zostało to zaakcentowane w Objaśnieniu Kongregacji Nauki Wiary „DOMINUS IESUS” z dnia 6-go sierpnia 2000 r. Podstawową jednostką roku kościelnego jest dzień liturgiczny.
Niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego mają pierwszeństwo przed wszystkimi świętami Pańskimi i wszystkimi uroczystościami. Uroczystości wypadające na te niedziele przenosi się na następujący po nich poniedziałek, chyba że zbieżność zachodzi w Niedzielę Palmową albo w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
W zasadzie wyklucza się wyznaczenie na niedziele innego obchodu.
Są jednak wyjątki:
Niektóre uroczystości rozpoczynają się Mszą wigilijną. Odprawiana jest ona wieczorem w dniu poprzedzającym uroczystość.
Obchód największych uroczystości: Zmartwychwstania i Narodzenia Pańskiego trwa przez osiem dni. Dlatego, noszą one nazwę „oktawy”
Ich obchód realizuje się zgodnie obchodem liturgicznym dnia powszedniego, wg norm zawartych w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego i do Liturgii godzin.
Wspomnienia obowiązkowe, które wypadają na dni Wielkiego Postu, można obchodzić tylko jako wspomnienia dowolne.
Jeżeli w jednym dniu wpisano w kalendarzu kilka wspomnień dowolnych, można obchodzić tylko jedno z nich, a inne się opuszcza.
W soboty zwykłe, w które nie wypada wspomnienie obowiązkowe, można obchodzić wspomnienie dowolne Najświętszej Maryi Panny.
Dni tygodnia następujące po niedzieli nazywa się dniami powszednimi. Są one obchodzone w różny sposób, zależnie od stopnia ich ważności:
Adwent rozpoczyna się pierwszymi Nieszporami pierwszej Niedzieli Adwentu i trwa do pierwszych Nieszporów uroczystości Narodzenia Pańskiego 25 grudnia. Zgodnie z tym, co napisano wyżej, kończy się więc wieczorem 24 grudnia. Trwa od 23 do 28 dni i obejmuje 4 kolejne niedziele.
Niedziele Adwentu mają pierwszeństwo przed wszystkimi innymi obchodami liturgicznymi, nawet tymi w randze uroczystości. Pierwsza Niedziela Adwentu przypomina nam o obietnicy powtórnego przyjścia Jezusa, druga i trzecia mówią o postaci św. Jana Chrzciciela. Ostatnia, IV Niedziela Adwentu skupia naszą uwagę na osobie Matki Bożej.
W czasie Adwentu przypada zawsze jedna uroczystość – 8 grudnia obchodzimy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Zaczyna się on od pierwszych Nieszporów uroczystości Narodzenia Pańskiego (wieczorem 24 grudnia) i trwa do niedzieli Chrztu Pańskiego, tj. niedzieli po Objawieniu Pańskim ( ŚwiętoTrzech Króli – 6-go stycznia). Jak napisano wyżej, uroczystość Narodzenia Pańskiego ma własną oktawę i trwa do 1-go stycznia.
Niedziela między 2 a 5 stycznia to II Niedziela po Narodzeniu Pańskim. 6-go stycznia obchodzi się uroczystość Objawienia Pańskiego (Świeto Trzech Króli). Niedziela po tym święcie to święto Chrztu Pańskiego, które kończy okres Narodzenia Pańskiego.
Wielki Post trwa 40 dni i rozpoczyna się zawsze w Środę Popielcową. Jej data zależy od daty uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. W Środę Popielcową kapłani na znak pokuty i umartwienia posypują nasze głowy popiołem. Do dobrego przeżycia tego czasu pomagają nam modlitwa, post i jałmużna. W niedziele Wielkiego Postu odprawiane są Gorzkie Żale, a w piątki – nabożeństwa Drogi Krzyżowej. W tym okresie w liturgii nie odmawia się hymnu „Chwała na wysokości Bogu”, „Ciebie, Boże, chwalimy” oraz aklamacji „Alleluja”.
Wspomnienia obowiązkowe, przypadające w czasie Wielkiego Postu, można obchodzić jedynie jako wspomnienia dowolne. W tym czasie obchodzimy ponadto:
Do okresu Wielkiego Postu nie wlicza się sześciu niedziel, będących – jak w ciągu całego roku – bardziej radosnymi wspomnieniami Zmartwychwstania. Ostatnia niedziela Wielkiego Postu jest nazywana Niedzielą Męki Pańskiej (Niedzielą Palmową). Rozpoczyna ona okres Wielkiego Postu – czasu bezpośrednio poprzedzającego Święte Triduum Paschalne – święta wielkanocne. Wielki Post kończy się w Wielki Czwartek przed sprawowaną wieczorem Mszą Wieczerzy Pańskiej.
Rozpoczyna się ono od Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej wieczorem w Wielki Czwartek, ma swoje centrum w najbardziej uroczystej z liturgii – liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc, a kończy II Nieszporami uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.
Te trzy dni stanowią jeden wspólny obchód liturgiczny; żadna z liturgii tych dni nie kończy się błogosławieństwem czy rozesłaniem. Kościół w sposób szczególny trwa w tym czasie przy Chrystusie, kontemplując tajemnicę Jego męki, śmierci i zwycięskiego powstania z martwych. Przeto, Święta wielkanocne zaczynają się wieczorem w Wielki Czwartek.
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego jest obchodem ruchomym Wyznacza się ją na pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Stanowi ona I Niedzielę Wielkanocną. Przez kolejnych 8 dni trwa oktawa uroczystości Zmartwychwstania. Jej ostatnim dniem jest II Niedziela Wielkanocna, czyli Miłosierdzia Bożego. Dni oktawy mają rangę uroczystości Pańskich.
Przez 50 dni po uroczystości Zmartwychwstania trwa Okres Wielkanocny, w którym Kościół raduje się ze zwycięstwa Chrystusa. W kościele obok ołtarza stoi paschał, baranek wielkanocny, figura Jezusa Zmartwychwstałego oraz krzyż z czerwoną stułą.
Czterdziestego dnia po Zmartwychwstaniu Pańskim, zawsze w czwartek, obchodzi się uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W Polsce od 2003 r. jest ona przeniesiona na następującą po tym czwartku niedzielę – a więc na VII Niedzielę Wielkanocną. Dni powszednie po tej uroczystości aż do następnej soboty włącznie stanowią czas przygotowania i oczekiwania na Zesłanie Ducha Świętego – Pięćdziesiątnicę. Ta uroczystość kończy Okres Wielkanocny.
Dni powszednie od poniedziałku po II Niedzieli Wielkanocnej do soboty przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego włącznie przyjmują wszystkie obchody liturgiczne wyższej rangi (wspomnienia dowolne i obowiązkowe, święta i uroczystości). W ciągu tych 50 dni radości przypada wiele ważnych świąt i uroczystości:
Oprócz okresów mających własny charakter w roku liturgicznym pozostaje 33 lub 34 tygodnie. W tym czasie obchodzi się misterium Chrystusa w jego pełni, zwłaszcza w niedziele. Okres Zwykły składa się z dwóch części: pierwsza rozpoczyna się w poniedziałek po święcie Chrztu Pańskiego i trwa do wtorku przed Środą Popielcową (obejmuje około 4-6 tygodni). Powtórnie Okres Zwykły zaczyna się w poniedziałek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego i kończy przed I Nieszporami I Niedzieli Adwentu. W ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzi się uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.
W Okresie Zwykłym obchodzi się m.in. następujące święta i uroczystości:
Zgodnie z kanonem 1247 Kodeksu Prawa Kanonicznego w niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we mszy świętej oraz powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego. W Polsce świętami nakazanymi są:
REWITALIZACJA MURU
Szukaj na stronie
24-340 Józefów nad Wisłą, ul.Powstańców 10, tel.: (081) 828 50 22
nr konta bankowego :
Bank Spółdzielczy
24 8729 0000 0000 1283 2000 0010
Ostatnie wpisy