Zapraszamy na sakrament Bierzmowania

do parafii pw. „Wszystkich Świętych”w Rybitwach

dnia 9.06.2011 r. o godz. 17.00

                                      Liturgii będzie przewodniczył i sakramentu udzieli ks. bp prof.Józef Wróbel

Bierzmowanie jest tradycyjnie drugim sakramentem wtajemniczenia chrześcijańskiego, w którym ochrzczeni otrzymują pełnię Ducha Świętego, tak jak Apostołowie otrzymali Go w dzień Pięćdziesiątnicy. Bierzmowanie jest więc dopełnieniem łaski chrztu, daje jej wzrost i pogłębienie, ściślej jednoczy z Chrystusem dzięki Jego Duchowi, głębiej zakorzenia w synostwie Bożym, pomnaża dary Ducha Świętego otrzymane we chrzcie, udoskonala więź z Kościołem, udziela specjalnej mocy Ducha Świętego do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem (por. KKK nr 1303). Bierzmowanie razem ze chrztem tworzy podwójny sakrament (por. KKK nr 1290). Chrzest prowadzi do bierzmowania i domaga się jego, bierzmowanie z kolei wymaga uprzedniego chrztu i rozwija zapoczątkowane przez niego nowe życie. O związku bierzmowania z chrztem świadczy także wyznanie wiary chrzcielnej składane przez kandydatów oraz to, że świadkami bierzmowania są zwykle rodzice chrzestni bierzmowanych (por. KPK kan. 893 §1, §2).

Sakrament bierzmowania wyciska także na duszy niezatarte znamię czyli charakter, który jest znakiem naznaczenia chrześcijanina przez Chrystusa pieczęcią Ducha Świętego, dając mu moc do dawania o Nim świadectwa (por. KKK nr 1304). Charakter sakramentalny bierzmowania udoskonala również kapłaństwo wspólne wiernych, którego uczestnikami stali się już przez chrzest. Posługa biskupa, który jest gwarantem i sługą jedności swego Kościoła oraz jego powszechności i apostolskości (por. KKK nr 1292), przy udzielaniu bierzmowania wyraża związek tego sakramentu z pierwszym zstąpieniem Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy to Apostołowie zostali napełnieni Duchem Świętym, aby przekazywali Go wiernym przez modlitwę i włożenie rąk.

Do sakramentu bierzmowania przystępują osoby, które mają kilkanaście lat, czyli stosunkowo bardzo młode. Aby przyjąć ten sakrament najpierw należy się do niego odpowiednio przygotować. Każdy człowiek ma inne predyspozycje oraz inne cele, którymi kieruje się w życiu. Jesteśmy stworzeni do poznawania świata i innych ludzi. Wszyscy różnimy się od siebie, a to, co nas łączy to zaufanie Bogu. Sakrament bierzmowania ma na celu umacniać wiarę każdego młodego człowieka i uzdalniać go do jej obrony. Nazywany jest również sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Podczas tego sakramentu osoby go przyjmujące przyrzekają, że chcą stać się dojrzałymi osobami w wierze, chcą być wierni Bogu oraz chcą mężnie swoją wiarę wyznawać i w miarę potrzeby jej bronić. Tekst tej przysięgi zawiera również treść związaną z walką przeciwko grzechowi, który może oddalić od Ojca. Ten dzień dla każdego chrześcijanina jest bardzo ważnym, tutaj dzięki Duchowi Świętemu, a z rąk biskupa czyni człowieka zdolnym do mężnego i dojrzałego życia chrześcijańskiego. Sakrament bierzmowania przyczynia się do tego, aby móc żyć dojrzałością samego Jezusa Chrystusa, aby stać się Jego świadomymi apostołami głoszącymi Ewangelię. Za to również powinniśmy być wdzięczni Bogu. Naszym zadaniem powinna być szczególna modlitwa, która pozwoli utrzymać moc Ducha Świętego, którą każdy został napełniony. Przez ręce biskupa otrzymaliśmy dar Ducha Świętego. Ważnymi osobami podczas tego sakramentu stali się również nasi rodzice okazujący nam miłość oraz wsparcie. Jesteśmy im wdzięczni za wychowanie w wierze chrześcijańskiej. Wszystkie dary pochodzące od Ducha Świętego: takie jak: dar mądrości, dar rozumu, dar rady ,dar męstwa, dar umiejętności, dar pobożności muszą stać się wartościami najbardziej znaczącymi.

 Młodzi o sakramencie Bierzmowania:

Św. Paweł w Liście do Rzymian pisze: „Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze»”(por. Rz 8, 14–15) Czytając te słowa św. Pawła, przypominam sobie podobne słowa, które wypowiadał do nas Jan Paweł II i które przypomina nam Benedykt XVI: „Nie lękajcie się!”. Jezus posyła nam Ducha męstwa, żebyśmy nie bali się ani tego świata, ani naszej własnej słabości. Zauważam, że wielu moich rówieśników jest obecnie pełnych lęku, gdyż muszą oni mierzyć się z własnymi słabościami oraz z negatywnym oddziaływaniem tych ludzi, którzy przeżywają kryzys lub manipulują innymi. W tej sytuacji wszyscy potrzebujemy Bożego umocnienia, żeby nie kierować się duchem tego świata i żeby stawiać sobie wymagania nawet wtedy, gdy inni zachęcają nas – z cynizmu czy naiwności – do życia „na luzie”. Po Zesłaniu Ducha Świętego Apostołowie przezwyciężyli swój lęk i mieli odwagę, by głosić Słowo Boże. Zdumiewa jednak fakt, że zostali oni napełnieni Duchem Świętym dopiero po Ukrzyżowaniu, Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu swojego Mistrza. Jaki więc wielki jest to przywilej, gdy ktoś już w wieku szesnastu lat może przyjąć te same dary Ducha Zbawiciela! Sakrament bierzmowania to wyraz zdumiewającej miłości Boga do człowieka oraz Jego troski o nasz los.

***

Cieszę się, że, zanim podejmę ważne decyzje co do mojej przyszłości, poprzez sakrament bierzmowania zostałam umocniona w wierze i w postępowaniu według zasad Ewangelii. Przygotowanie do przyjęcia tego sakramentu sprawiło, że pragnę uczyć się coraz dojrzalej kochać Boga i ludzi oraz podejmować coraz bardziej odpowiedzialne decyzje. Dzisiaj, w kilka dni po przyjęciu bierzmowania, raz jeszcze wracam myślami do mojej prośby o udzielenie tego sakramentu, którą złożyłam na ręce księdza biskupa. Prośbę tę napisałam po wielu katechezach, po wielu osobistych spotkaniach z Jezusem w Eucharystii, po przeżyciu dni skupienia, po długich okresach refleksji i modlitewnej zadumy nad Słowem Bożym. Sakrament bierzmowania pomógł mi raz jeszcze uświadomić sobie i upewnić się, jak bardzo wyjątkowy i cenny w oczach Bożych jest każdy człowiek.

***

Jestem ogromnie wdzięczna tym wszystkim, którzy pomogli mi zrozumieć sakrament bierzmowania. Na spotkanie z Duchem Świętym przygotowywali mnie najpierw rodzice, którzy od dzieciństwa uczyli mnie myśleć, modlić się i postępować na wzór Jezusa. W dorastaniu do spotkania z Duchem Prawdy i Miłości pomagała mi starsza siostra oraz środowisko rodzinne. Jestem wdzięczna nauczycielom, którzy przez wiele lat uczyli mnie odczytywać tajemnicę Boga i człowieka oraz zachwycać się prawdą, dobrem i pięknem. W miesiącach, które były bezpośrednim przygotowaniem do przyjęcia sakramentu bierzmowania, szczególną pomoc otrzymałam od księży pracujących w mojej parafii. Dzięki tym wszystkim wychowawcom rozumiem, że istotą sakramentu bierzmowania jest umacnianie mocnych. Ci moi rówieśnicy, którzy przeżywają poważny kryzys, mają niestety niewielką szansę na owocne przeżycie tego sakramentu. Tu przecież nie ma żadnej magii, podobnie jak w odniesieniu do innych sakramentów. Każdy sakrament to osobiste spotkanie z Bogiem, a owoce tego spotkania zależą od obu stron: od Boga i od człowieka.

1 2 ►